Vijfde fragment

Het was de eerste dag van die winter dat het sneeuwde. Ik trok mijn jas dichter om me heen. Terwijl ik door de schuifdeur naar binnen liep, stampte ik de sneeuw van mijn voeten. ‘Loop maar door naar boven,’ zei de receptioniste. ‘Kamer 404. Ze wachten al op u.’
Twee andere bureaus hadden hun plan al gepresenteerd. Eigenlijk zou ik samen met Pepijn zijn gegaan, maar die zat bij de Eerste Hulp. ‘Zo stom. Uitgegleden, op een brug,’ had hij door de telefoon gezegd. Ik had een afspraak met twee mannen van de directie. Een blonde man in een blauw pak stond op en gaf me een hand. Veertiger, grijze ogen, hockeytype, ik schudde hem de hand. Edzard Jurriens, de commercieel directeur. ‘Gaat u zitten. De receptioniste vertelde al dat u alleen kwam. Mels Wijnberg is even van zijn plek. Kan ik uw jas aannemen?’
‘Graag.’
‘Mels is onze directeur marketing en pr Benelux. U hebt elkaar toch al eerder gesproken?’
‘Alleen telefonisch, hij heeft ons vanuit het buitenland gebrieft.’ Ik dacht terug aan de briefing. Mels Wijnberg had ons gebeld. Ik had aan Pepijns bureau gezeten en via de speakerphone hadden we hem uitgebreid gesproken. Zijn stem was laag en warm. Uitnodigend, uitdagend misschien. Terwijl ik luisterde waren mijn ogen afgedwaald naar de rode amaryllissen op Pepijns bureau, hun kelken waren wijd geopend.
De deur ging open. ‘Ha, daar is Mels.’
Ik draaide mijn hoofd naar de deuropening en stond op uit mijn stoel. Een lange, donkere man liep op me af en stak zijn hand naar me uit. ‘Mels Wijnberg.’
Mijn hart miste een slag. God, hij was mooi. ‘Welkom. Fijn dat u er bent.’ Hij glimlachte naar me alsof het eigenlijk geen bal uitmaakte wat ik zo te vertellen had.
Weer probeerde ik te slikken. ‘Dank u wel.’
Mels Wijnberg dronk koffie, uit een wit kantoorkopje. En hij bracht me compleet van mijn stuk. Zonder dat ik ook me ook maar enigszins verzette, zat hij al vanaf die eerste ochtend tot in mijn bloed. Later zou ik mezelf afvragen of het liefde op het eerste gezicht was geweest? Maar het was eerder een blijk van herkenning van iemand die belangrijk voor me zou worden.