Blij

Ik ben blij. 'Mooi, spannend, herkenbaar, edgy, grappig en intrigerend,' dat vertellen jullie me over mijn boek. 'Verdorie, slaapt die kleine een keer door, heb ik een slapeloze nacht omdat ik jouw boek niet neer kon leggen.' Met excuses aan de arme nachtbraker (ik pas binnenkort een keer bij jou op, ja?), maar dat iemand opblijft om mijn boek te lezen is een fijn compliment.
Mijn arme vader en moeder verkeerden bij het lezen van een paar scenes in kleine shock. Sorry, lieve pap en mam, ik zei nog zo, het is niet autobiografisch - maar moeten jullie horen, er is er in Duitsland nu een dame, Charlotte Roche, leuke vrouw, kolletje, sjaaltje, keurig type. En die schrijft over aambeien en anale seks en hergebruikte tampons en opgedroogd sperma en zo. Die roman is ook niet autobiografisch. Heus, als je haar foto ziet, geloof je het meteen.
Sorry, ik dwaal af. In Voorbij Mels is geen tamponnetje te bespeuren. Ik had het over de eerste reacties. Ik ben best reëel: ik weet ook wel dat dit opmerkingen zijn van welwillende familie, vrienden en via via bekenden. Maar toch ben ik gelukkig. Schrijven is een solitaire bezigheid. Dat vind ik niet erg, ik schrijf graag alleen. Maar het uitblijven van reacties leek me plotseling wel een beetje eenzaam. Dank jullie wel.