Neon Carrot Valentino

Op deze kille vrijdagochtend waarop ik ontdekte dat alle winterpenen van Albert.nl al door Amerigo waren opgevreten, kwam ik een paar minuten later dit geruststellende plaatje tegen.

Sex & Mels

Overmorgen, woensdag de 26e, organiseren vier vrouwen uit de Negen Straatjes een modeshow. Antonia voor de sexy hakken, Pina voor de strakke Italiaanse kleding, MK Jewelry voor de mooie bling en Stout voor de lingerie. Of het vibrerende assortiment uit de beroemde basement van Stout ook vertegenwoordigd is, weet ik niet. (Mocht dat onverhoopt niet zo zijn, fietst u dan vooral naar hun winkel in de Berenstraat voor een gezellig schoencadeautje. Die dingen passen er namelijk precies in.)

Thema van de show: Sex & The City.

Yvette, de eigenaresse van Antonia vond dat ik hét SATC boek van Amsterdam heb geschreven (daar kun je over discussieren, maar dat ga ik nu dus mooi niet doen), en belde me op. 'Wil je meedoen? Krijg je leuke promotie voor je boek!'

'Yes, I do!'

Plaats: MK Jewelry, Reestraat 9, Amsterdam

Ontvangst: 18.00 uur, start show 19.00 uur

Entree gratis. Bubbels en mooie dingen. Na afloop mág er geshopt worden. Komt allen!

En o ja, voor als u uw dorst naar info over de schrijfster nog immer niet heeft gelest: een heus interview op http://www.ze.nl/lezen/Interview-Mireille-van-Hout/1064/ .

Google God

Ik geef het toe, ik google mezelf. Niks uncooler dan dat, maar ik vind dat ik een alibi heb: ik ben zo godvergeten benieuwd of er op het world wide web iemand over mijn boek schrijft. Tot mijn lief me vertelde dat ik me ook kan abonneren op Google news feeds over mezelf. Google news feeds over mezelf. Daar heb ik toch wel een minuutje of wat om gelachen. Als ik het ooit ga geloven, stuur me dan maar een vaatje anthrax.
Anyway, ik abonneerde mezelf. Afentoe kreeg ik berichtjes over een lekker stukje op Bol, meestal was het groundbreaking news op mijn eigen weblog. Ondanks alles bleef ik googelen, want inmiddels was ik verslaafd. Zojuist kreeg ik een ouderwets mailtje van iemand. Ik deed een ontdekking, God ziet alles, maar Google had deze gemist. Op Studenten.net:
Voorbij Mels (...) 'is geloofwaardig, ontroerend en leest als een trein. Van Hout beschrijft grote onderwerpen zonder zwaar op de hand te worden en dat is knap.' Ik ben blij.
http://www.studenten.net/entertainment/boeken/6157/voorbij_mels_geloofwaardig_ontroerend_en_leest_als_een_trein

Doornroosje heeft een eetstoornis

'Hé mam, blote billen.' Het begon er hier mee dat Doornroosje onder haar prinsessenjurk geen onderbroek droeg.

Prinses Aurora, ofwel Doornroosje, het popje dat je krijgt als je vijf sprookjespunten inlevert bij de Albert Heijn. Wij hielden de prinses op haar kop, haar roze rok zakte naar beneden. Goh. Doornroosje had een designers vaginaatje. U weet wel, de omgezoomde perzik die half Hollywood op de verlanglijst heeft staan. Nou verwijt ik Doornroosje niet dat ze een poppenkutje heeft, als pop is dat haar voorrecht. Maar ze had best een onderbroek aangekund. Of een gladde grey area tussen haar benen kunnen hebben. De poppengyneacologen in de Chinese speelgoedfabrieken zijn best knap, die kunnen dat vast.

Haar rokje zakte verder naar beneden. Doornroosje was verdomd mager. De kilo's waren er afgevlogen tijdens die honderd jaar slaap. De opening tussen haar dunne bovenbeentjes was zo groot dat er zeker nog een been tussen had gekund. Type anorexia in de overtreffende trap, zeg maar. En haar taille was net iets dikker dan haar nekje.

We trokken Doornroosjes jurkje uit. Dat klinkt obsceen, maar dat is wat kinderen doen. Mijn barbies waren vroeger meer naakt dan levend. Jurk uit dus.

'Ieew, tieten!' klonk het naast me. Terwijl ik me afvroeg waar mijn kleine man dat woord geleerd had, nam ik Doornroosjes buste in me op. Een boobjob. Twee knallende borstjes, prompt vooruit. Dr. Schumacher zou er een puntje aan zuigen.

Natuurlijk zijn poppen mooier, gladder en simpeler dan real life. Maakt niet uit, er is geen kind met problemen omdat hij niet de coupe van Playmobiel heeft. Maar er zijn wel meisjes met eetstoornissen. Lieve Doornroosje, als je weer honderd jaar je bed induikt, wil je dan alsjeblieft aan het infuus gaan?

Feest

Hed Kandi houdt van het nachtleven. Dat geldt ook voor Mels, daarom kun je op de site van Hed Kandi een exemplaar van Voorbij Mels winnen: http://www.hedkandi.nl/winnen.php

Groet van mij en mijn loeiende laptop

PS. Dit zouden wel eens Sony's laatste woorden kunnen zijn. Hij is nog nooit zo verhit geweest als vanmiddag. Ik maak me zorgen.

De blazende Sony

Mijn excuses, het is rustig hier, ik blijk een trouweloze blogger. Zo langzamerhand vermoed ik dat ik hier niet voor geboren ben. Maar met mij gaat alles prima hoor, dank u wel. En mijn boek? Vandaag verscheen er een mooi stukje op http://www.ze.nl/lezen/Mireille-van-Hout-Voorbij-Mels/1007/. Daar ben ik heel blij mee.

Met mijn stramme laptop is het helaas minder gesteld, waarschijnlijk ook een reden om niet te webloggen. Uit gewoonte gebruikte ik eergisteren deze boos blazende Sony nog om de boodschappen bij vriend Albert te bestellen, maar de pensionado gooide mij zo vaak offline dat ik ondertussen beter de fiets had kunnen pakken voor een uitje tegen de wind naar de Appie op de Haarlemmerstraat. Dat had mij ook de tweeëneenhalve kilo Fries roggebrood bespaard die Albert vanmorgen afleverde. En de acht repen chocolade die naast de zwarte gluten in de paarse krat zaten. Ik ben relaxed, voor de chocolade draai ik mijn hand niet om, maar als u van de Friese vezels houdt: ze zijn gratis af te halen. Bel aan of stuur een leuke postduif, e-mail ophalen is hier een helse klus waarvoor je engelengeduld nodig hebt. Die combinatie van hel en engelen werkt vrij beroerd, dus dat wordt hem niet, met die mail.

Na dagen van stilte heb ik hier dan een berichtje geschreven over... ja, over wat eigenlijk? Sorry. Maar dat stuk op ze.nl is wel mooi.