Ik doe niet aan mommy-stukjes. Nee, excuses, dat is onzin. Gisteren moest u hier nog lezen dat mijn zonnetjes al dagen de boel onderkotsten (ze zijn weer beter, dank u), dus met enige regelmaat fietsen er op deze pagina wel eens een peuter en een kleuter voorbij.
Maar toch, ik heb het niet zo op mommy talk. Of op mommy lit. Of op vrouwen die met elkaar in de stad gaan eten om dan urenlang alleen over hun oogappeltjes te praten. En dat ze je dan vertellen dat Sem dól is pastinaak, maar niet op courgette. En dat hij zijn naam al kan schrijven, maar dan met de S ondersteboven. Of in spiegelbeeld, whatever. Dat hij Bob de Bouwer zo leuk vindt, maar Dora niet.
Lieve mommy, misschien denkt u nu, o jee, maar dat doe ik ook. Maar voelt u zich niet aangevallen, dat u dit leest, zegt al genoeg. Anders zat u natuurlijk wel gezellig hier te klessebessen.
Mommy talk. De übermom uit dit filmpje kan het echter zo goed, dat ik met liefde een uitzondering maak. Zij maakt al dat andere overbodig.
Ik attendeer u er overigens op dat uiteraard niets van wat u gaat zien van toepassing is op mijn situatie. Bij mij is alles zen. Daarbij zijn mijn koters de meest wijze, gehoorzaamste en briljantste juweeltjes van het westelijk halfrond. Net zoals die van u, dus laten we elkaar de hand geven en met serene glimlach deze mom bekijken.
Met dank aan Eline.
Posts
1 opmerking:
Ha!
Een reactie posten