Over peuters, addergebroed, de buren en de gemeente

In Amsterdam is veel te klagen. Toeristen die voor je fiets lopen, lallende borrelboten, de paardenkoets die het verkeer ophoudt, alweer zo'n fietstaxi met idem. De knul van een Albert die eindeloos staat te lossen op de gracht. Blowende Marrokkanen op jouw pleintje, de dronken lieden met Koninginnedag. Weg moeten ze, allemaal die stad uit. I amsterdam, de stad is van mij.
Maar die types gaan niet weg, dat zul je altijd zien. Dus dan vertrek je zelf maar. Naar een pittoresk boerderijtje het platteland. Maar daar heb je weer dat stampende landbouwverkeer. En die geur van mest. Potverdorie nog eens aan toe zeg! Daar moet een hinderwet tegen komen!

Weet u wat ook erg is? Buitenspelende peuters, op een crèche. Die types onder de 4 jaar, die op hun fietsjes en skippyballen in zo'n stedelijke binnentuin de boel verstieren. Ze lachen, gillen, ze huilen, ze zingen, gek word je van dat gebroed. Zo'n meute in een zandbak overschrijdt binnen no time het toegestane aantal decibellen. Daarom heeft de gemeente Amsterdam een verstandig besluit genomen.
Op 't Klaproosje, de crèche van Tibbe, mijn muitende peuter, mag het grut per persoon vanaf vandaag nog maar een kwartiertje of drie per dag buiten zijn.
De buren hadden namelijk klachten. Gisteren stond een coöperatieve buurvrouw zelfs met een emmer water op het balkon. Klaar om uit te gieten over het geboefte. De gemeente is godzijdank met deze buurvrouw en heeft een besluit genomen. Vanaf vandaag zit het gespuis binnen. Behalve die 45 minuten p.p natuurlijk, op de Bijlmerbajes luchten ze ook.
De gemeente vangt hiermee twee vliegen in een klap. Want die ouders van het addergebroed zijn natuurlijk niet blij. U weet wel, die tweeverdieners, met hun bakfietsen en zo. Die willen natuurlijk dat hun kroost wel naar buiten mag. Nou dan gaan die parttimende moeders terug naar dat aanrecht. Of ze trekken met z'n allen de stad uit, naar andere crèches. Ben je ook van die types verlost.

De klagers over deze crèche zijn overigens ook gekant tegen het infernale gebeier van die klokkentoren van de Westerkerk. Hel en verdoemenis! Nu maar bidden dat ze die vermaledijde klok binnenkort ook het zwijgen opleggen. I Amsterdam.

NASCHRIFT:
Meer zien: bekijk hier het nieuwsitem en filmpje hier. Waarin ondergetekende en de peuter trouwens ook nog 1,1 seconde kwezelig figureren. Al had dat voor mij eh... zeker achteraf niet gehoeven, vooral niet nu ze dit non-antwoord van mij hebben gebruikt. Ik heb namelijk best interessante dingen gezegd daar vanochtend. De boel in zijn perspectief geplaatst en zo. Anyhoe, dat zie je er niet vanaf.